Jacqueline Roelofs-van der Linden

Het verhaal is dood, bruusk afgesneden.

Wij, t'ruggeworpen op 't verleden,

gaan eenzaam en gehuld in 't zwart.

Geen toekomst kan die nacht verlichten.

Welk doel zou onze schreden richten?

De dood bevriest ons levend hart.

Zal zo elk woord in ons verstikken,

terwijl wij ons gelaten schikken

en angstig staan voor onze grens?

Of zal ons bloed opnieuw gaan stromen,

vol levenskracht, niet in te tomen,

en groeit in ons een nieuwe mens?

Dan vat één moed, staat op ten leven

en heeft daarmee het sein gegeven

aan an'dren, om weer door te gaan.

Trotseert verachting en gevaren,

zal ook voor ons nieuw leven baren.

En zo weet zij een bres te slaan.