Jacqueline Roelofs-van der Linden

Hoopvol gaan wij hier naar binnen,

komend door de duisternis.

Laten wij dit feest beginnen,

vieren dat er toekomst is.

Onze ogen zijn gericht

op een vonk, een sprankje licht.

Wij gedenken, dat eens Mozes

werd geboren in een tijd,

die veel weg had van de onze

- vol van honger, haat en strijd -

als symbool dat met elk kind

het verhaal opnieuw begint.

Ook toen Jezus is gekomen,

heeft hij hoop en licht gebracht.

Zijn gedachtenis blijft flakk'ren

als een fakkel in de nacht.

Blazen wij die aan, dit uur,

tot een hartverwarmend vuur!